In navolging van de talloze mensen-die-iets-te-zeggen-hebben-op-het-net, heb ik besloten voortaan een wekelijks opiniestuk te schrijven. Dat kan gaan over mijn kijk op een actueel nieuwsfeit, tot een filosofische reflectie over de dingen des levens. Met als rode draad: mijn (toekomstig) werk als journalist, en hoe mijn persoonlijkheid dat concreet vertaalt.
Uiteraard zijn er in deze wereld al talloze bloggers die er een kunst van maken over verscheidene onderwerpen hun mening te geven, soms zelfs te spuien. Dat past binnen een evolutie, die, ook al ben ik er geen overtuigde voorstander van, niet echt kan tegengehouden worden. Misschien moeten we ons als burgers open opstellen tegenover dit fenomeen, eerder dan de vooruitgang tegen te houden.
Op voorwaarde evenwel dat er een zekere standaard in acht wordt genomen. Er zijn genoeg scheldfora op het internet die fundamentele onwetendheid propageren en als zoveelste kunst verheffen. Er zijn genoeg scheldhoekjes in het wereldwijde kluwen, die de wereldwijde anonimiteit - paradoxaal genoeg een direct gevolg van meer communicatiemogelijkheden - als beschermend pantser hanteren om lekker loos te gaan in gebral, populisme en frustratie. Het moge duidelijk weze dat ik daar niets tegen in kan brengen, buiten het op een eigen forum aan de kaak stellen dan.
Soit. Lustige lezers kunnen zich op mijn persoonlijke blog, die ik eindelijk eens wil opwaarderen, te goed doen aan mijn mening. Uiteraard bent u geheel vrij te reageren. De wetten van de vrije meningsuiting vereisen dat immers.
Een ijdele poging? Misschien wel. Misschien ook niet. Het is hoedanook een poging, en dat is de hoofdzaak. Ik kan moeilijk stilzitten, en het wordt eens tijd dat ik - dankzij deze blog - aan een aantal nieuwe projecten begin. U weze gewaarschuwd.
Christophe
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten